لباس فضانوردی

لباس فضانوردی
شما ممکن است بتوانید مدتی بدون بارانی، زیر باران یا بدون لباس زمستانی زیر برف باشید ولی مطمئنا" هیچ کدام از ما قادر نیستیم در اتمسفر خشن یا فضا حتی برای یک ثانیه هم بدون لباس مناسب جان سالم بدر ببریم. فضانوردان هنگامی که داخل ایستگاه فضایی یا در شاتل مشغول کار و زندگی هستند، به پوشیدن لباس مخصوص نیازی ندارند و گذشته از فقدان گرانش در داخل شاتل یا ایستگاه فضایی، آنها تفاوت دیگری را با زمین احساس نمی کنند. فضانوردان آنجا با لباسهای راحت و شلوار راحتی و اغلب بدون کفش هستند؛ اما هنگامی که یکی از آنها برای کار مجبور شود به بیرون از سفینه برود، اینجا مشکلات شروع میشوند.

ضرورت استفاده از لباس فضانوردی
اگر انسان بدون پوشش مخصوص وارد فضا شود ظرف پانزده ثانیه بیهوش میشود و مغز او در مدت 4 دقیقه نابود میشود. حداقل دما در یک روز سرد زمستان در مناطق مسکونی زمین20-30 درجه زیر صفر است است، اما در فضا این دما میتواند به کمتر از 100درجه زیر صفر هم برسد؛ با وجود این اختلافات دمای فاحش، خیلی مهم است که فضانوردان لباس محافظ را قبل از خارج شدن از ایستگاه فضایی یا شاتل بپوشند.

از دیگر عوامل بیرونی که برای فضانوردان ایجاد خطر میکند، گردش زباله های فضایی و اجرام آسمانی است با سرعتهای بالا که میتوانند جراحات جدی ایجاد نمایند. بعلاوه تششعات خورشیدی میتوانند به چشمها آسیب بزنند. تششعات فضایی میتوانند باعث بروز بیماری شده و ریسک ابتلا به سرطان در مود آنها خیلی بالا است. اما یک دلیل مهم دیگر برای حفاظت فضانوردان نیاز آنها به اکسیژن است؛ مقدار اکسیژن در فضا بسیار کم است و فشار هوا نیز خیلی پایین، این مقدار کم اکسیژن منجر به خفگی و فشار کم هم باعث میشود بدن ابتدا ذوب و سپس تبخیر شود که هر دو کشنده هستند.

لباس فضانوردی
بخش کنترل ماموریت ناسا (NASA) هیچ مایل نیست حتی کمترین ریسک غیر ضروری برای فضانوردان وجود داشته باشد. هر کدام از فضانوردان یک دست (یونیت) لباس مخصوص برای داشتن ایمنی در فضا دارند که (Extravehicular Mobility Unit (EMU یا در اصطلاح عامه لباس فضانوردی (space suit) نامیده می شود.

EMU دمای بدن را کنترل می کند و تهویه هوا درآن بوسیله یک لوله که در لباسهای داخلی تعبیه شده انجام میشود. لوله های آب گردان، فضانوردان را موقع کار در فضا در راحتی نگه میدارند، این لباس همچنین شامل یک کیف آب برای ذخیره آب و یک مخزن نگهداری آب کثیف است. بعلاوه یک هدفون و یک میکروفون برای برقراری ارتباط و یک سری وسایل ضروری دیگر از جمله تجهیزات این لباسها است.

تعداد زیادی از فضانوردان مختلف میتوانند از این لباسها استفاده کنند، بخشهای مختلف آنها قابل تعویض بوده ودر سایز های مختلف وجود دارند. تجهیزات اختصاصی این یونیتها مانند گرمکن های نوک انگشت، سیستمهای خنک کننده، قسمتهایی که روی کلاه متصل شده و برای جلوگیری از بخار تنفس و عرق و ...هستند. همچنین کوله پشتی هایی که میتوانند به فضانورد در مسیر برگشت به سفینه اش در صورتی که طناب اتصالشان با سفینه پاره شود کمک کنند.

EMU از فضانوردان در زمانهای بحرانی کاری خارج از محدوده امن ایستگاه فضایی با این لباسهای بی نظیر حمایت میکند و فضانوردان میتوانند در حد ایده آلهای ناسا کار کنند و محیط خشن فضا را دوستداشتنی تر ساز کنند.

لکه خورشیدی

با ورود یک لکه از لبه شرقی خورشد به سطح آن  خود را آماده کنید تا لکه بزرگ دیگری درخورشید ببینید.

این لکه که به نام لکه شماره 798 مشخص شده است هم اکنون درلبه شرقی خورشید قرار دارد و به تدریج در حال ورود به صفحه میانی خورشید است.احتمالا طی روزهای آینده باید منتظر تغییر شکل های متوالی این لکه ها باشیم. افزایش یا کاهش گستردگی این لکه ها طی روزهای آینده قابل مشاهده خواهد بود.

لکه های خورشیدی نقاط تیره رنگی هستند که دمای کمتری نسبت به نقاط دیگر خورشیدی داشته و در بعضی مواقع بر سطح خورشید  ظاهر میشوند. لکه از نظر مغناطیسی بسیار فعالند و در صورتی که تعداد و اندازه آنها افزایش یابد تاثیراتی را بر زمین خواهند گذاشت. شفق های قطبی - تاثیرات بر امواج مخابراتی و برخی تاثیرات بر اب و هوا از جمله اثار ازدیاد لکه های خورشیدی است.  اگر از فیلتر مناسب و یک تلسکوپ کوچک یا دوربین دوچشمی استفاده نمایید میتوانید این لکه ها رامشاهده کنید.به خاطر داشته باشید استفاده از فیلتر مخصوص برای این کار الزامی است و استفاده نکردن از فیلتر باعث وارد آمدن صدمات جبران ناپذیری به چشم خواهد شد. همچنین میتوانید از طریق سایت www.spaceweather.com  با حرکت روزانه و ظهور لکه های جدید را ببینید.

چهارمین تلسکوپ فضایی ناسا اکتشافات تازه را نوید می دهد

آژانس فضایی آمریکا، ناسا، اعلام کرده است که بهره برداری از چهارمین و آخرین رصدخانه بزرگ فضایی خود را آغاز کرده است. این تلسکوپ که چهار ماه قبل به فضا پرتاب شد تصویر روشن تری از جهان در اختیار بشر خواهد گذاشت.ناسا روز پنجشنبه گذشته، 18 دسامبر، ضمن اعلام این خبر همچنین نخستین عکس های تلسکوپ مادون قرمز را که "اسپیتزر" نامگذاری شده است، منتشر کرد.

برای دیدن نخستین عکس های این تلسکوپ اینجا را کلیک کنید.

این تلسکوپ که پیشرفته ترین تلسکوپ مادون قرمزی است که به فضا پرتاب می شود با استفاده از ابزارهای ویژه، اجرام بسیار سرد و دورافتاده کیهان را رصد می کند.
رویت این اجرام که در پس توده غلیظی از گرد و غبار آسمانی پنهان شده اند به شیوه های دیگر ممکن نیست.
 

ستاره شناسان امیدوارند که حسگرهای فوق العاده حساس این تلسکوپ در کشف سیارات تازه و رمزگشایی از اسرار تشکیل ستارگان و سایر پدیده های آسمانی به آنها کمک کند.

این رصدخانه که در تاریخ 2۵ ماه اوت به فضا پرتاب شد، ابتدا "تسهیلات تلسکوپ مادون قرمز فضایی" نام داشت، اما روز پنجشنبه هفته گذشته به افتخار دکتر لایمن اسپیتزر، ستاره شناس نامی دانشگاه پرینستون، تغییر نام داده شد.
دکتر اسپیتزر در سال 19۴۶ برای نخستین بار پیشنهاد کرده بود برای پرهیز از تاثیر منفی جو زمین بر تصویر اجرام آسمانی، تلسکوپ هایی به فضا پرتاب شود.
سایر تلسکوپ های فضایی ناسا نیز به یاد بزرگانی همچون ادوین هابل نامگذاری شده است.
این تلسکوپ برخلاف سایر تلسکوپ های فضایی در مدار زمین گردش نمی کند، بلکه زمین را به فاصله 8 میلیون و 700 هزار کیلومتری از پشت تعقیب می کند.
به همین دلیل این تلسکوپ از آلودگی حرارتی زمین مصون است.
سرمای طبیعی خلاء و حمل ۴۵ کیلوگرم مایع سردکننده هلیوم به اسپیتزر اجازه می دهد در دمای منهای ۴۵0 درجه فارنهایت، یعنی تنها 10 درجه بالاتر از صفر مطلق، فعالیت کند.
این وضع به تلسکوپ اجازه می دهد در مقابل حرارت، بی نهایت حساس باشد و گرمای ناچیز اجرام دور دست را ردیابی کند.
دکتر مایکل ورنر، دانشمند ارشد این پروژه گفت به نظر می رسد که فعالیت اسپیتزر بی نقص باشد. به گفته وی فعالیت این تلسکوپ تا شش سال ادامه خواهد یافت.
وی افزود: "به این ترتیب ابزار قدرتمند تازه ای در اختیار ما قرار گرفته است که اجازه می دهد چیزهایی را که تاکنون دیده نشده است ببینیم و به سوالاتی که تاکنون حتی نمی توانستیم آنها را مطرح کنیم، پاسخ دهیم."
نخستین عکس های این تلسکوپ نوید اکتشافات حیرت انگیزی را به دانشمندان می دهد. این تلکسوپ از جمله عکسی از کهکشان مارپیچی ام 81 تهیه کرده است که جزئیاتی را که تاکنون در آن رویت نشده بود، آشکار می کند.
دکتر جان باکال از "موسسه مطالعات پیشرفته" در دانشگاه پرینستون در نیوجرسی، گفت: "ما قادر به دیدن چیزهایی خواهیم بود که انسان هرگز ندیده است. این تلسکوپ علم نجوم را متحول خواهد کرد."